Postkomuna w sądach

 

Czy polskie sądy są postkomunistyczne?

Według danych z 2012 roku:

Struktura wieku sędziów jest adekwatna do struktury sądów. W sądach rejonowych najliczniejszą grupę stanowią sędziowie w wieku od 35 do 40 lat. Najliczniej reprezentowaną grupą wiekową w sądach okręgowych są sędziowie w wieku od 40 do 50 lat. Najwięcej sędziów sądów apelacyjnych to osoby w wieku od 50 do 60 roku życia.

Jeśli w 2012 roku sędzia sądu rejonowego miał 40 lat, to oznacza, to, że w roku 1989 miał 17 lat i był jeszcze w liceum. Jeśli w 2012 roku sędzia sądu okręgowego miał 50 lat, to znaczy, że w 1989 roku miał 27 lat i był tuż po studiach, a więc jeszcze nie orzekał. Jeśli w 1989 roku sędzia sądu apelacyjnego miał 60 lat, to w 1989 roku miał 37 lat. Oznacza to, że orzekał ledwie kilka ostatnich lat w PRL, jedynie w pierwszej instancji i oczywiście o żadnych latach 50tych, 60tych nie może być mowy. Co do zasady, tacy sędziowie pewnie nie orzekali też masowo w procesach politycznych, bo do takich procesów partia miała „własnych sprawdzonych wyjadaczy”.  Przy czym wedle danych z 2012 roku na blisko 10 000 wszystkich sędziów, sędziów sądu apelacyjnego było około 700, czyli zaledwie 15%. A mówimy o roku 2012, to jest 5 lat temu. Dziś część z tych sędziów przechodzi na emeryturę.

Jeśli więc sądy w jakimś stopniu Was krzywdzą, to, rozumiem i współczuję, ale to nie sędziowie orzekający w PRL. Przecież krzywdę zrobiono Wam głównie w pierwszej instancji, prawda? Przypomnij sobie twarz tego sędziego, serio wyglądał tak sędziwie jak Kaczyński, Miller, Strzembosz?

A co z Sądem Najwyższym i byciem TW, może nie kapowali?

Osiem osób wymienionych w ujawnionym katalogu IPN zostało zarejestrowanych przez tajne służby PRL jako współpracownicy. To czterech sędziów NSA, dwóch – Trybunału Konstytucyjnego i po jednym – Sądu Najwyższego i Trybunału Stanu (http://www.tvn24.pl)

Oznacza to, że na blisko 80 sędziów Sądu Najwyższego zaledwie 4 było TW. Jak wyglądała owa współpraca?

Sędzia Edward Matwijów był zarejestrowany we wrześniu 1976 r. przez SB w Gdańsku pod kryptonimem „Marynarz” w kategorii lokal kontaktowy, czyli jako osoba wynajmująca swój lokal na potrzeby służb. Wyeliminowany z ewidencji operacyjnej z powodu „braku dalszych możliwości operacyjnych” – w 1977 r. materiały złożono w archiwum, lecz nie zostały odnalezione.

Prezes Izby Cywilnej SN Tadeusz Ereciński był w 1972 r. „opracowywany w charakterze kandydata na tajnego współpracownika” i jako taki zarejestrowany przez SB.

Prezes Izby Wojskowej SN Janusz Godyń przyznał się w 2003 r. do służby w organach bezpieczeństwa PRL jako oficer śledczy Zwiadu Wojsk Ochrony Pogranicza w 1972 r.

Sędzia Wiesław Błuś był w 1979 r. zarejestrowany przez wywiad cywilny jako kandydat na kontakt operacyjny. Według akt odmówił wszelkich kontaktów z MSW. (http://www.tvn24.pl)

Podsumowując: zaledwie 1 (słownie: jeden) sędzia na 80 kapował

Może i nastąpiła wymiana pokoleniowa, ale są tam resortowe dzieci tych PRLowskich sędziów

Niewątpliwie, tradycja pójścia w ślady kariery rodziców jest naturalnym nie tylko w zawodach prawniczych, ale i lekarskich i budowlanych. Środowisko prawnicze pełne jest dzieci rodziców prawników, przy czym większość przypadków stanowią jednak wolne zawody, bo w spadku przekazać można kancelarie. Miejsca w sądzie przekazać nie można. Ale jeśli nawet, część osób wybrała karierę sędziowską po rodzicach, to czy jesteś pewien, że osoby te dziedziczą także ich zbrodnie i świństwa? Nie, nie pytam czy osoby te miały łatwiej. Bo oczywiście, że, co do zasady, miały. Pytam, czy Twoim zdaniem, dzieci i wnuki dziedziczą winy rodziców?

Bo jeśli tak, to tylko przypomnę:

Ojciec Bronisława Wildsteina był Żydem, przedwojennym komunistą, powojennym działaczem PZPR, komendantem szpitali wojskowych w stalinowskiej „Polsce”. Zmarł na raka, po wysłaniu go w ramach antysemickiej nagonki na przymusową emeryturę w 1967 roku. Matka była polską chłopką, wielką filosemitką, działaczką PZPR przez cały okres stalinizmu. Odeszła z partii komunistycznej w 1956 roku na fali destalinizacji.

Janek Bodakowski recenzuje  Niepokornego – wywiad z B. Wildsteinem. Info o ojcututaj, o matce tutaj.

Ojciec Ludwika, Henryk, urodził się w Tarnopolu, był synem optyka z asymilującej się rodziny żydowskiej. Dziadek, chcąc, by syn przejął warsztat, wysłał go na praktykę optyczną do Jeny, by tam nauczył się fachu. Syn szkołę skończył, ale zamiast zostać rzemieślnikiem, wstąpił do Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. Ludwik Dorn niechętnie o tym opowiada i twierdzi, że niewiele wie na temat przeszłości ojca. Wiadomo jednak, że ojciec siedział przed wojną w więzieniu za działalność komunistyczną. Za Rzepą

Sławomir Cenckiewicz, historyk z gdańskiego IPN, długi czas myślał, że jego dziadek Mieczysław, wieloletni dyrektor słynnego sopockiego Grand Hotelu, przedsiębiorstwa Las i trójmiejskiego Społem, zrobił karierę dzięki swym umiejętnościom. O tym, że był wysokim oficerem Służby Bezpieczeństwa, dowiedział się dopiero wtedy, kiedy zaczął pracować w IPN. – Dziadka praktycznie nie znałem, a jednak to odkrycie było dla mnie szokiem – mówi „Wprost” Cenckiewicz. Za Wprost

Ryszard Terlecki syn Olgierda Terleckiego. Olgierd Terlecki był znanym krakowskim pisarzem historycznym, autorem m.in. cenionej monografii o generale Władysławie Sikorskimi popularnej historii II wojny światowej. Okazało się, że przez kilkadziesiąt lat Olgierd Terlecki był też agentem Służby Bezpieczeństwa, hojnie przez nią wynagradzanym. Działał najpierw pod pseudonimem Rudnicki, a potem Lachowicz i donosił głównie na środowiska paryskiej „Kultury” i londyńskiej emigracji. Ryszard Terlecki upublicznił akta ojca, bo za główne zadanie IPN uważa ujawnienie mechanizmów funkcjonowania machiny zła w PRL. Za Wprost

Andrzej Kryże jest synem Romana Kryże. Roman Kryże brał udział w orzekaniu wyroków skazujących, w tym również na karę śmierci, w sprawach przeciwko działaczom podziemia niepodległościowego, m.in. rotmistrza Witolda Pileckiego i majora Tadeusza Pleśniaka. W 1964 był przewodniczącym składu sędziowskiego, który wydał wyroki skazujące w sprawie tzw. afery mięsnej. Wiele z wyroków wydanych przez niego zostało uznanych po 1989 za mordy sądowe. Za wiki

Rafał Ziemkiewicz. Ojciec zapisał się do PZPR, według syna po to, żeby nie dostać niechcianego awansu. Wujek był wieloletnim działaczem PAX.  „Mój Ojciec kwestionował sens działalności stryja (pracował w PAX), ale nie były to rozmowy pomiędzy kimś, kto nie akceptował sowieckiej okupacji z jej zwolennikiem – to były rozmowy ludzi równie okupantów nienawidzących, tyle że obdarzonych różnymi temperamentami. Rozmowy jak się w tej rzeczywistości zachować. Tata, wydaje mi się miał rację, machając ręką, że trzeba się od tego całego gówna trzymać najdalej.” PAX za wiki

Lchlip.salon24.pl, Ziemkiewicz o wujku w PAXie

Czy nadal uważasz, że dzieci dziedziczą winy rodziców (i dziadków)? I czy ty chciałbyś z automatu dziedziczyć wszystkie przewiny swych przodków oraz, co ważniejsze, chciałbyś, aby Twoje dziecko dziedziczyło Twoje winy? Wchodzisz w ten deal, na pewno?

Nawet jeśli nie dziedziczysz win swoich przodków, to PIS ma rację niszcząc postkomunę

Czy jesteś pewny, że PiS niszczy postkomunę?

 PZPR nie jest organizacją z natury niereformowalną – jak chcą niektórzy. Jest jednak organizacją bardzo oporną wobec istotnych reform, zawsze bardziej skłonną do zmiany dekoracji, niż treści. Nie wygramy jednak kampanii reform w kraju bez odnowy partii, bez zmiany układu sił wewnątrz tej organizacji. Tym razem nie uda się przywrócić nawet na krótko autorytetu partii za pomocą słów. Bariera społecznej wiarygodności władzy została wysoko podniesiona. Mamy też do czynienia z nową jakością – masy uzyskały swoją organizację. Nie pozwolą narzucić sobie bezkarnie polityki sprzecznej z ich odczuciami. Nie wolno jednak pokładać w nowych niezależnych związkach zawodowych zbyt wiele nadziei. Związki zawodowe, jako organizacja nastawiona ze swej natury do pilnowania interesów pracowniczych bardziej nadają się do korygowania złych rozwiązań, niż do wypracowywania programów. Krajowi i klasie robotniczej potrzebna jest partia robotnicza. (…) Dziś najkrótsza ku temu droga, to odnowa PZPR.” – tak pisał w grudniu 1980 roku (a więc w okresie tzw. karnawału „Solidarności” prof. Andrzej Zybertowicz.

Tyle Zybertowicz –  jak myślisz, czy Zybertowicz jest postkomunistą?

Jan Pietrzak  w 1967 zakłada  w reżimowej TVP wyśmiewa Żydów uciekających z kraju po marcu 67  a od PRLu dostaje Zloty Krzyż Zasługi – jak myślisz, czy Jan Pietrzak jest postkomunistą?

Kazimierz Bartosik – kierowca Andrzeja Macierewicza karierę zaczynał jako kierowca ekipy stanu wojennego i funkcjonariusz Wojskowej Służby Wewnętrznej, którą ustawa o IPN zalicza do komunistycznej bezpieki – jak myślisz, czy pan Kazimierz jest postkomunistą?

Marcin Wolski –  W roku 1969 publikował swą wyrafinowaną satyrę na łamach propagandowego „Żołnierza Wolności”. Tam zamieszczał kąśliwe teksty potępiające krwawych syjonistów z Izraela, czy amerykańskie zaangażowanie w wyrwanie z rąk komunistów Wietnamu. „Zachód się tuczy wojną, zbrodnią, krzywdą, zdradą (…), głód i obskurantyzm, krachy, klaki, kliki, klauzule, parasole, pucze, encykliki” – pprzypomina twórczość Wolskiego „Newsweek” – jak myślisz, czy Marcin Wolski jest postkomunistą?

Andrzej Przyłębski – Teczka personalna tajnego współpracownika pseudonim „Wolfgang” dotycząca Andrzeja Przyłębskiego została udostępniona  w poznańskim oddziale IPN. Informację przekazała Polskiej Agencji Prasowej Natalia Cichocka,  rzeczniczka prasowa IPN w Poznaniu. Cichocka w rozmowie z PAP zaznaczyła, że informacje z teczki personalnej o tytule: „Teczka personalna tajnego współpracownika pseudonim „Wolfgang” dot. Przyłębski Andrzej, imię ojca: Marian, ur. 14-05-1958 r.” udostępniane są dziennikarzom na podstawie wypełnienia ustawowych formalności. Dokumenty z teczki personalnej tajnego współpracownika pseudonim „Wolfgang” obejmują lata 1979-1980. Są przypisane do Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Koninie z lat 1983-1990 – jak myślisz, czy Andrzej Przyłębski jest postkomunistą?

Stanisław Piotrowicz – jak zauważył były opozycjonista Maciej Gawlikowski, Stanisław Piotrowicz był aktywny w „pomaganiu” opozycji jeszcze w 1988 roku. Razem z milicją i SB brał udział w rozbiciu spotkania Konfederacji Polski Niepodległej w Cieklinie – jak myślisz, czy Stanisław Piotrowicz jest postkomunistą.

Czy odpowiadając na te pytania, wciąż masz wrażenie, że dekomunizacja jest głównym powodem niechęci PISu do sądów? Bo jeśliby była, to, jak myślisz, co by się stało  PISie z tymi osobami powyżej?

Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle, nikt nie popełnił błędów

Oczywiście, że nie. Podstawowe błędy, nawet nie tyle środowiska sędziowskiego, co całego świata prawniczego, to:

Po pierwsze, pycha, zadufanie, syndrom pana Boga. Prawnicy, a zwłaszcza sędziowie, z racji swej szczególnej roli domagają się szczególnego traktowania i poważania, co najlepiej widać po relacjach podsądnych z ich traumatycznej wizycie w sądzie.

Po drugie, osadzenie w wieży z kości słoniowej i niedopuszczanie do głosu z zewnątrz. Nie, nie chodzi o branie na poważnie rad prawicowych publicystów. Chodzi o merytoryczne im odpowiadanie, a nie hur durr nie znasz się, więc morda w kubeł.

Po trzecie, niechęć do korporacyjnych rozliczeń, przymykanie oka, źle pojęta środowiskowa solidarność.

Po czwarte, kompletnie nieogarnięcie medialne i brak edukacji prawniczej w szkołach średnich.

Wad jest pewnie więcej. Ale takie wady mają też inne zawody prawda? Środowisko lekarskie, budowlane, właściwie każdy z wolnych zawodów przejawia swoistą pychę na swym polu zawodowym.

Ale czy uważasz, że te wady są na tyle istotne, że wymagają, aby minister palcem wybierał sobie sędziów i ich odwoływał? Bo patrząc na dotychczasowe wybory kadrowe do TVP, TK, spółek skarbu państwa, prokuratury, Rady Mediów Narodowych  – chyba możesz zgadnąć, jakiego rodzaju ludzie będą wsadzani na te stanowiska, i jacy ludzie, będą decydować o Twoich sprawach, gdy te trafią do kolejnych instancji.