Aborcja jest ok

Jeśli miałbym wybierać okładkę roku. Jeśli, ja wiem, jakieś oskaro-majorki miałbym rozdawać, to okładka „Aborcja jest ok” autorstwa Wysokich Obcasów byłaby silnym kandydatem do nagrody, może nie za montaż, ale za scenariusz oryginalny na pewno.

Oto bowiem jedną tylko okładeczką mamy piękny coming out, nawet nie tylko tych wiecznie zakłamanych, opozycyjnych polityków, ale tych wszystkich dziennikarzy i dziennikarek rzekomo liberalnych i wyzwolonych, których „liberalne” poglądy mieszczą się gdzieś między wczesnym Wojtyłą a późnym Dziwiszem, ale którzy będą gardłować o wartościach Zachodu, nie wiedząc, że z Zachodu to co najwyżej wzięli sobie poglądy z Malty i podatki z Cypru.

Czytam, że hasło „aborcja jest ok” ma oznaczać, że aborcja jest dobra. Ja nie wiem, czy w tym kraju czytanie ze zrozumieniem, to musi być jakiś hokus pokus, czary magiczne, ale bycie Ok oznacza, że jest się Ok, a nie że jest się dobrym. Jak, ja wiem, dzwonisz do matki i pytasz, hej, matka, jak tam temperatura nad morzem i ona, oczywiście zziębnięta, mówi, że jest ok – to nie, nie oznacza to, że masz teraz rzucać wszystko w pizdu i do Bałtyku się kąpać lecieć. Nie, to tak nie działa. Jak ci piszą, że aborcja jest ok albo Jezus jest ok, to nie oznacza to, że masz Jezusa za wszechkochającego Boga albo że masz se aborcję robić. Nie znaczy też, że aborcja jest jak tipsy, batony, czy jak tam „liberalne” panie dziennikarki wyzywają teraz dziewczyny, które śmiały koszulki, i to na różowym tle, założyć.

Ale „aborcja jest Ok” oznacza, że nie jest ona zła, a to przecież zło, mniejsze zło, ale zło jednak panie rezyseze, las kzyzy po niej, w tym lesie. No ale dlaczego ma być zła?

Po pierwsze może być zła, bo to zabijanie ludzkiej osoby. Może i osoby, nie wiem, status osobowy (nie gatunkowy) nadajesz sam, wedle własnej moralności i owszem, możesz go nadać w momencie poczęcia. Tylko jeśli to życie, to już nie za bardzo powinnaś popierać ten obecny, rzekomy kompromis aborcyjny, bo przecież dla „dobrego wzroku” płaczącą dzidzię w brzuchu mordują. Istnieje pewna kategoria ludzi, którzy z jednej strony serio popierają aborcję, a z drugiej twierdzą, że płód to ludzkie życie. A potem się dziwią, że ktoś biega po ulicach z transparentami i wyzywa ich od morderców Downów.

Po drugie jest zła, bo to trauma jest, trauma. Znam kobiety, co mają postaborcyjną traumę, słyszę. To trudna decyzja, traumatyczna. Ok, istnieją na świecie ludzie, co mają traumę po amputacji, ale jakoś nie słychać, że amputacje są złe. Zakładając, że zarodek to nie osoba ludzka, czemu akurat aborcyjna trauma, a nie żadna inna trauma, ma być powodem do zamknięcia ryja przez te kobiety, dla których aborcja to zwykły zabieg, piguła, lulu i po iluś godzinach do domku.

Po drugie, i najważniejsze, skąd, jeśli już, się bierze ta trauma? Przecież nie z samego zabiegu, który od lat nie ma nic wspólnego z żadnym rozrywaniem? Ano bierze się od Was, tak od Was, oburzeni hipokryci. To przez Wasze, za przeproszeniem, rzewne pierdolenie o aborcji jako o niesłychanie ważnej decyzji, mierzeniem się z traumą, stygmatyzujecie każdą kobitę, która dokonała tego, co bez żadnych wyrzutów sumienia hurtowo robiły Wasze matki i babki. To przez Wasze nadawanie gigantycznej wagi pozbywania się płodów, które nb. codziennie same milionami obumierają, to przez te ogromne ochy i achy, wyobrażanie sobie, że tylko w ostateczności, tylko na kolanach kobiety usuwają niechcianego pasożyta, który nic nie czuje i jest mu wszystko jedno. Tak, to przez Was, daliście sobie wmówić, jaka to straszna rzecz ta aborcja, a potem się dziwicie, że macie postaborcyjne schizy. A po poronieniu naturalnym, gdy krew zobaczycie w muszli, to też macie? Ano nie macie? Jak myślicie, dlaczego? A Wasze koleżanki z zagranicy, co sobie aborcję robią, to też mają taki smutne miny? Naprawdę? Naprawdę w UK kobiety wychodzą zalane łzami na psychotropach, czy może z poczuciem ulgi jak Natalia Przybysz? Może to nie świat zwariował, tylko Wy, dziwiszo-wojtylanki dałyście się emocjonalnie zaszantażować. I teraz, jak te owce beczycie jak wam konserwa zagra.

Nie, nie o wzrost aborcji idzie, bo lewica jednocześnie popiera antykoncepcję. Idzie o co innego. O co?  Ano o to, że spotykają się dwie matki w szkole i jedna mówi, że zrobiła aborcję, na co druga, że OK, też była wpadka i sama robiła rok temu, ale lepiej się pospieszmy, bo dzieci właśnie skończyły lekcje i czas na lody.